Koppel buffelkopeenden (Bucephala albeola)

Afmetingen: 60x22x36cm

Gewicht: 2,7kg

Uiterlijk

De buffelkopeend is een kleine, robuuste eend die zich onderscheidt door zijn opvallende kleurpatronen, vooral het mannetje.

• Mannetje: Het mannetje heeft een indrukwekkende zwart-witte tekening. Het heeft een witte borst en een donkerbruine of zwarte rug. De kop van het mannetje is glanzend zwart met een karakteristieke witte vlek op de wangen, wat lijkt op een "buffel" - vandaar de naam. De ogen van het mannetje zijn ook opvallend groot en helder. De vleugels zijn wit met zwarte strepen, en de staart is kort en zwart.
• Vrouwtje: Het vrouwtje is iets minder opvallend dan het mannetje, met een bruin-grijze kleur die een goede camouflagemogelijkheid biedt. De kop van het vrouwtje is lichter en heeft geen witte vlekken, waardoor het verschil met het mannetje goed te zien is. Het vrouwtje heeft echter nog steeds de kenmerkende zwarte staart en een algemene kleine eendachtige vorm.
• Afmetingen: De buffelkopeend is relatief klein en heeft een lengte van 36-41 cm, met een spanwijdte van 56-61 cm.

Gedrag

De buffelkopeend is een watervogel die voornamelijk in meren, rivieren en estuaria te vinden is. Ze hebben een voorkeur voor gebieden met helder, stilstaand of langzaam stromend water, waar ze hun voedsel kunnen vinden.

• Voedingsgedrag: Buffelkopeenden zijn duikers en voeden zich met insecten, vis, weekdieren, en planten. Ze duiken naar de bodem om hun voedsel te verzamelen, en kunnen langere tijd onder water blijven.
• Zang: De geluiden van de buffelkopeend zijn vaak hoog en scherp, met een kenmerkend fluitend geluid dat lijkt op een hoge fluittoon, vandaar de naam "whistling-duck".

Verspreiding en Habitat

De buffelkopeend komt voor in Noord-Amerika, van de oostkust van Canada en de Verenigde Staten tot in Mexico en delen van het Caribisch gebied.

• Habitat: Deze eenden geven de voorkeur aan minder verstoorde meren, riviermondingen, en vijvers met een overvloed aan waterplanten. Ze zijn vaak te vinden in bossen of moerassen dicht bij open water.

Voortplanting

Buffelkopeenden zijn monogaam en vormen paarbanden tijdens het broedseizoen. Ze bouwen hun nest vaak in holtes van bomen of in de buurt van water in grasvelden of moerasgebied.

• Nestplaats: De vrouwelijke buffelkopeend maakt haar nest in een holte in een boom of in een beschermde ruimte dicht bij water. Het nest is gemaakt van gras, veren en ander zacht materiaal.
• Eieren: Het vrouwtje legt meestal 8-12 eieren. De eieren zijn wit of lichtgrijs van kleur.
• Jongen: De jongen komen snel uit hun ei en zijn in staat om snel te zwemmen en te duiken. Ze blijven de eerste weken dicht bij hun moeder, maar kunnen snel zelfstandig voedsel zoeken.

Conservering

De buffelkopeend heeft momenteel geen belangrijke bedreigingen en wordt geclassificeerd als niet bedreigd door de IUCN (Internationale Unie voor Natuurbescherming).

• Bedreigingen: Zoals veel watervogels kunnen buffelkopeenden te maken krijgen met watervervuiling, habitatverlies door droogte of menselijke ontwikkeling, en de veranderingen in het klimaat die het ecosysteem van wetlands kunnen beïnvloeden.

Unieke Kenmerken

Wat de buffelkopeend echt uniek maakt, is zijn vermogen om effectief te duiken en voedsel van de bodem van waterlichamen te verzamelen. Dit maakt hem tot een uitstekende jager en een geweldige aanpassing aan verschillende waterrijke omgevingen.

Daarnaast heeft de buffelkopeend een aantal gedragskenmerken die anders zijn dan die van veel andere eendensoorten, waaronder het geluid dat ze maken, wat hen in het Engels de naam "whistling-duck" heeft opgeleverd.