Groene arassari (Pteroglossus viridis)
Latijnse naam: Pteroglossus viridis
Afmetingen: 25x12x35cm
Gewicht: 200gr
Uiterlijk
De groene arassari is een kleine toekan. Zijn lichaam is overwegend zwart, met gele en rode tinten op de buik. De staart is vrij lang met een puntige vorm. Zijn snavel is groot, licht gebogen en opvallend getekend met geel, rood en zwart een typisch kenmerk van toekans en arassari’s.
Zijn ogen zijn omringd door een opvallende rode huid, wat hem een levendig en expressief uiterlijk geeft. Ondanks zijn grootte (ongeveer 30–35 cm), heeft hij een relatief lichte bouw, waardoor hij zich snel en behendig kan bewegen tussen het dichte gebladerte van het regenwoud.
Gedrag en Voeding
De groene arassari is een sociale vogel die vaak in kleine groepjes leeft. Hij is voornamelijk actief in de vroege ochtend en late namiddag. Deze vogel voedt zich hoofdzakelijk met fruit, maar eet ook insecten, kleine reptielen en vogelkuikens indien beschikbaar.
Zijn grote snavel gebruikt hij niet alleen om voedsel te plukken, maar ook voor thermoregulatie en communicatie met soortgenoten. Hij wordt vaak gezien terwijl hij bessen of vruchten uit bomen plukt, soms al vliegend.
Verspreiding en Habitat
De groene arassari leeft in tropische regenwouden van het noorden van Zuid-Amerika, waaronder Brazilië, Guyana, Venezuela en delen van Suriname. Hij verblijft meestal in de middelste en hogere lagen van het bos en vermijdt open landschappen.
Deze soort gedijt goed in primair regenwoud, maar wordt ook regelmatig waargenomen in secundaire bossen en bosranden, mits er voldoende voedsel en nestgelegenheid aanwezig is.
Voortplanting
De groene arassari broedt in boomholtes, vaak verlaten nestgaten van spechten. Beide ouders zorgen voor de eieren en de jongen. De jongen blijven tot wel zes weken in het nest voordat ze uitvliegen.
Tijdens het broedseizoen tonen mannetjes vaak hun snavel en verenkleed aan vrouwtjes door heen en weer te bewegen of voedsel aan te bieden. Het broedsel bestaat meestal uit 2 tot 4 eieren.
Behoud
Hoewel de Groene Arassari niet als bedreigd wordt beschouwd, vormt ontbossing wel een risico voor zijn leefgebied. Hij staat op de lijst van de IUCN als "Least Concern", maar bescherming van het regenwoud is essentieel om zijn voortbestaan te garanderen.
Zijn vermogen om zich aan te passen aan secundaire bossen biedt enige hoop, maar grootschalige habitatvernietiging kan alsnog tot populatie-afnames leiden in de toekomst.